«Det stig ei verdsleg åndelegheit opp frå sidene i Sonja Nyegaards første diktsamling på 14 år. [...] Vi snakkar dermed om ei av dei aller beste poesiutgjevingane i år, med dikt så konsentrerte og gåtefulle, og tidvis humoristiske, at ein raskt blir glad i dei når ein først har funne inngangen og blitt husvarm.»

- Merete Røsvik, Klassekampen

«Sonja Nyegaard har skrive ein krevjande og lovande endetidstale. [...] Det er som om dikta gjer reint bord, freistar starte på nytt, lade orda frå botnen.[...] som om lesaren står ovanfor eit elementærspråk, eller ord som verkar rotfesta i noko grunnleggjande i kulturen vår.»

- Sindre Ekrheim, Dag og Tid

«Nyegaards første diktsamling på 14 år er en poetisk og subjektiv kosmologi. Her spørres og fortelles det om himmelen, jorden, stjernene, lyset og mørket, i en tone som slår meg som både vis og småbrisen. Diktene kan virke ustødige med sin skeive syntaks, sine stadige retningsskift og selvfølgelige sjonglering med de største elementene, men det er bare på overflaten. Dette er, i den beste betydningen av ordene, romslig og åpen poesi.»

- Kathrine Heiberg, Morgenbladet - årets beste bøker 2018