Man trenger ikke store bøker for å løfte fram store temaer. Olaug Nilssen tar pusten fra leseren med sin lille roman, «Tung tids tale».
- Guri Hjeltnes, VG
«Tung tids tale» gjør det god litteratur skal gjøre. ... Nilssen skaper et forståelsesrom også mellom linjene. Vi skjønner mer enn ordene. Får kjenne på hvordan det er å være moren til Daniel. Denne evnen til å vekke empati er en av litteraturens viktigste oppgaver. Nilssen makter det på strålende vis.
- Janne Bjørgan, Hamar Arbeiderblad
Olaug Nilssens inderlighet, det presise språket og refleksjonene rundt det å være et individ, noe helt for seg selv, er dypt medrivende.
- Inger Bentzrud, Dagbladet
Olaug Nilssen har nok ein gong vist at ho er ei av Noregs skarpaste forfattarstemmer. Tung tids tale legg du ikkje frå deg upåverka.
- Torborg Igland, Fædrelandsvennen
Kaos-pilotar, tei still! Lytt heller til denne kaos-kosmonauten av ei småbarnsmor, som er både kvardagsheltinne, varslar, aktivist . og ein drivande god forteljar. ... ... ein raus og styrkande roman om kjærleik, samhald og von.
- May Grethe Lerum, Bok365
Olaug Nilssen er ein driven og klok forfattar, som samstundes har skrive ein roman med skjønnlitterære kvalitetar og teknisk utstyr, i alt frå allusjonar til oppbygging med stigande spenning, og ein politisk pamflett.
- Jan Askelund, Stavanger Aftenblad
Hjarteopnande vakkert og uendeleg sårt om å vere forelder til eit barn som er annleis.
- Gerd Elin Stava Sandve, Dagsavisen
Tung tids tale er en dramatisk og sterk historie om det å være Olaug, mor til den autistiske gutten Daniel.
- Tom Egil Hverven, Klassekampen
Tung tids tale er eit rørande brev til ein elska son, ein fortvila rapport frå ein utmattande kvardag og eit verknadsfullt kampskrift mot diagnosesamfunn og rigid byråkrati. ... Tung tids tale er ei både rå og nyansert, kamplysten og sorgtung historie om kjærleik som krev alt ein har å gi.
Frå grunngjevinga til Brageprisen 2017
Romanen er som eit skrik: rå, sår og sterk. Det er lyden av ei kvinne i kamp, ei som alt har kjempa lenge og ikkje gitt seg.
- Merete Røsvik Granlund, Dag og Tid