Emil André Erstads bok er en slags hudløs selvangivelse mellom to permer. En moralsk egenevaluering i nynorsk språkdrakt utgitt på Det norske samlaget. Det er en fortelling om enorme pendelsvingninger både personlig, politisk og religiøst. ( ... ) «Mørkem
- Vebjørn Selbekk, Dagen
Fellesskap, møte med menneske og respekt trass forskjellar står dermed igjen som det største for Erstad. Eller kjærleik, som Paulus ville ha sagt det.
- Merete Røsvik, Klassekampen
ei god personleg historie om å skifte meining [...]. Konvertittar frå ytterleggaånde rørsler har gjerne ein tendens til å hamna i motsett grøft. Ikkje så med Erstad. Han har ikkje noko ønske om å leva opp til klisjéen "frå mørkemann til opplyst liberal"
- Tom Hetland, Stavanger Aftenblad
Erstad har nokre passasjar det verkeleg svingar av. Ærlegdomen hans gir driv, og den fine måten han kjem i forbindelse med seg sjølv som sekstenåring gir dynamikk. I tillegg til eit svært kompromisslaust oppgjer med den han var, trekkjer han linja heilt f
- Sofie Braut, Vårt Land